" cellspacing="0"> "WAT BOF JIJ TOCH, DAT JE ZO'N BOEIEND BEROEP HEBT" WORDT VAAK TEGEN ME GEZEGD. Meestal door mensen die er (evenals ik) achter komen dat de plantenwereld ongekend veelzijdig is. Zowel eetbare- als sierplanten: bijna elke dag leer ik bij. En inderdaad: ik ben een gelukkig mens, niet alleen door mijn werk overigens. Deze periode kom ik aan het toevoegen van tientallen nieuwe ontdekkingen toe: vanaf januari 2013 staat de teller al op 265 [https://www.vreeken.nl/zoeken/NIEUWIN2014]. Bij elke plant raadpleeg ik veel bronnen om de eetbaarheid, smaakbeleving, kleur of eigenaardige aspecten te verkennen. Bij elk zaadsoort is het weer de uitdaging om helder te omschrijven en geschikte foto's te zoeken. Uiteraard probeer ik zelf soorten uit, of ik deel ze uit aan o.a. De Historische Groentehof te Beesel [http://www.vergeteneten.nl/]. [https://www.vreeken.nl/zoeken/NIEUWIN2014] Een deel van onze soorten worden vermeerderd op Tholen, Sint Annaland, maar ook bij veel kleine en zeer gedreven kwekers of tuinliefhebbers. Misschien oogst jij ook wel jaarlijks een paar bijzondere soorten (groenten of bloemen) die je bij ons nog niet aantrof of waar je gewoon veel van hebt. Meld het me! Momenteel komen er bijna dagelijks doosjes binnen met schatten uit allerlei tuinen: kakelvers zaad, dat ik meestal ruil met spullen uit ons sortiment. Het duizelt me soms van het enorme netwerk aan kwekers, dat ik jaarlijks moet/mag benaderen. Het zijn er al bijna 300! Als je me dus begroet in de winkel, vergeef me als ik eerst wat vragend c.q. wazig kijk... na het noemen van de planten die je kweekt vallen de muntjes meestal weer op zijn plaats bij me. » POMPOENEN: HOE ZAT HET OOK AL WEER? Nu we gelukkig (naast sier) de eetbaarheid van pompoenen steeds meer ontdekken, heeft deze vruchtgroente een blijvende plaats in ons sortiment veroverd. Er bereiken me jaarlijks veel vragen over deze rijke voedselbron, ik zet er een paar op een rijtje: WELKE POMPOENEN ZIJN EETBAAR? We hebben in onze taal afgesproken, dat de term "pompoenen" staat voor de eetbare telgen van het Cucurbita-geslacht. Ze zijn dus allemaal eetbaar, naast hun broertjes: courgettes en patissons. Blijft natuurlijk altijd de vervolgvraag: "welke zijn het lekkerst?". We verzamelen uit alle werelddelen de beste rassen, die in de omgeving waar ze vandaan komen populair zijn of waren. Over smaak valt niet te twisten, je zou kunnen zeggen, dat pompoenen die vanwege hun grootte of gewicht worden geteeld niet uitmunten in smaak. Ook de zgn. Halloweenpompoenen zijn vrij neutraal van smaak, wel eetbaar, maar pas op smaak met veel toevoegingen. Op onze site vind je zoveel mogelijk de smaakeigenschappen per ras beschreven. [http://www.youtube.com/v/reh1D07yoyw] HOE LANG ZIJN POMPOENEN TE BEWAREN EN HOE DOE IK DAT HET BESTE? De bewaarbaarheid van pompoenen hangt af van het ras, maar ook van de oogstkwaliteit (beïnvloed door de teeltomstandigheden) en de individuele vrucht. Leg ze in een matig verwarmd en droog vertrek op een glad oppervlak. Check regelmatig het raakoppervlakte, want daar rotten ze het eerst. Rotting wordt altijd voorafgegaan door een muffe geur, dus als je af en toe "snuffelt" ben je een inzakkende pompoen voor. Op deze manier houden wij vruchten vaak maanden goed. Sterker nog: ik heb deze maand de laatste vruchten van oogst 2012 opgegeten. Een klein wondertje, dat een vrucht zo lang zonder koeling of kunstmatige conservering goed blijft! Een gunstige uitzondering op dit verhaal is de Cucurbita ficifolia [https://www.vreeken.nl/item/213640] die kan zelfs wel 3 jaar goed blijven: ongelofelijk! KAN IK ZELF DE ZADEN WEER GEBRUIKEN OM UIT TE ZAAIEN? Rijpe pompoenen (dus niet courgettes, die immers onrijp geoogst worden) bevatten zaden. Logisch dat mensen zich afvragen of deze bruikbaar zijn om weer uit te zaaien. Het zaad in de vrucht kan de eigenschappen hebben gekregen van andere rassen in de omgeving, bijen houden geen rekening met raszuiverheid... Het is je misschien al eens opgevallen dat de wetenschappelijke naam van pompoenen niet altijd dezelfde is: de geslachtsnaam is altijd "Cucurbita", maar de soortnaam varieert: ficifolia, maxima, mixta, moschata en pepo. Voordat ik je overlaad met allerlei details van kruisbestuiving e.d. houd ik het maar simpel: alleen de rassen van Cucurbita pepo kan je beter niet opnieuw zaaien om een eetbare pompoen te krijgen. Dit is namelijk het enige soort waarbinnen ook sierkalebassen voorkomen. Een spontane kruising resulteert in een niet-eetbare kalebas. De andere soorten (ficifolia, maxima, mixta en moschata) kan je altijd vertrouwen, want al zijn ze niet meer raszuiver, ze kunnen in elk geval altijd gegeten worden. Soortoverstijgende kruisingen vinden zeer zelden plaats, dus je hoeft niet bang te zijn voor een muilezel... Ik hoop dat het duidelijk is, uiteraard is het altijd beter om nieuw zaad bij Vreeken te kopen! De diverse soorten (de 2e wetenschappelijke naam dus) zijn onderling gemakkelijk te herkennen aan de steelaanhechting en de zaden. Onder deze klik vind je mijn pompoenlezing met duidelijke foto's [http://www.youtube.com/v/reh1D07yoyw]. » DUIKEN IN HET ARCHIEF Bezoekers van onze facebookpagina [https://www.facebook.com/vreekenszaden] kunnen op de tijdlijn leuke foto's zien van onze historie. Binnenkort zal ik weer enkele plaatjes toevoegen. Er is namelijk zich een wonder aan het voltrekken: na 30 jaar kom ik toe aan het ordenen en opruimen van mijn enorme archief. Liever gezegd: ik maak er tijd voor vrij, hiertoe mede gestimuleerd door de opruimwoede van mijn vrouw Marry. In het weekend (als er niet te veel op stapel staat aan bezoekjes of feestjes) is dit best een leuke bezigheid. [https://www.vreeken.nl/nieuwsbrief/036/036_img6b.jpg] Ik geniet van al die oude financiële balansen, hypotheken, verzekeringspapieren etc. Alleen die geur al van dat oude papier... Om jullie iets te laten meegenieten scan ik de aankoopnota van het pand, waar we nu nog (sinds 1926) in zitten. Klik hier voor een vergroting [https://www.vreeken.nl/nieuwsbrief/036/036_img6b.jpg] _N.B. het toenmalige huisnummer 394 is nu 446-448._ Veel klanten hebben me bezworen (toen dat eens ter sprake kwam) om nooit te verhuizen uit onze gezellige locatie. Hoe onpraktisch het ook is, jullie hebben gelijk: ik ben gehecht en velen met mij. De nadelen van een oud pand heb ik dit najaar ervaren: CV en waterleiding gingen beiden lekken en een grote (al eerder besproken) opknapbeurt moest nu rap uitgevoerd worden. Zo heb ik dus de afgelopen weken onze zeer vakkundige loodgieter [http://www.vandongen-installateurs.nl/loodgieter.html] over de vloer gehad. We zijn momenteel alle luiken, die gezaagd en muren die opengebroken moesten worden aan het repareren... Onvoorziene klussen, die het leven van een ondernemer zo afwisselend maken! De andere geplande verbouwingen schuif ik even door naar 2014, je kan maar 1x je geld uitgeven nietwaar? _WAT ME NOG VAN HET HART MOET..._ In zo'n Nieuwsbrief lijkt het (ten onrechte!) dat ik hier alles in mijn uppie regel, maar laat ik duidelijk zijn: zonder mijn (naast gezellige ook gedreven) team is het onmogelijk om deze enorme verzameling zaden, planten, bollen en knollen te beheren en aan jullie te leveren. Naast veel zorg om, voor en aan elkaar hebben we ook veel lol en kameraadschap. Werken bij Vreeken's Zaden kan pittig en druk zijn, maar we staan voor elkaar op de bres als er ongemakken of minder prettige levensperiodes ontstaan. Enerverend, emotioneel en hartverwarmend! Hoe stop je ooit met zo'n bedrijf? Alleen al voor mijn medewerkers ga ik nog even door, wees niet bang. [https://www.vreeken.nl/nieuwsbrief/036/036_img7b.jpg] Maar ja, de teller loopt wel hoor, ik ben aan mijn 56e levensjaar bezig en de afgelopen 38 jaar waren tropenjaren. Gerekend naar een normale werknemer heb ik er minstens 76 werkjaren opzitten. Ons enorme sortiment ben ik inmiddels aan het veiligstellen voor een eventuele voortzetting van ons bedrijf, alles staat in digitale data, steeds meer zaken maak ik overdraagbaar. Er zijn zelfs al serieuze gegadigden op mijn pad gekomen... Gelukkig ben ik nooit ziek en heb veel energie, de komende 10 jaar wil deze jongen nog hard werken. Vooruitkijken en toch met de dag leven, die combinatie werkt bij mij het beste! Tot een volgend schrijfsel en een goede maand verder! Ton Vreeken, oktober 2013 facebook [https://www.facebook.com/vreekenszaden]