Deze bladverliezende Agapanthus is de donkerste die we kennen: zwartblauw van kleur, zeldzaam fraai! De hoogte is 80-120 cm. Redelijk winterhard, enige bescherming bij strenge vorst is wel nodig.

Deze bladhoudende Agapanthus heeft een fraaie dubbelkleur: bijna zwarte knoppen en diepblauwe open bloemen. De hoogte is 80-100 cm. Goed winterhard, enige bescherming bij zeer strenge vorst is wel nodig. Opvallend is de lange doorbloei!

Een goed winterharde variëteit (we kiezen uit 3 toppers), bloeit laat: augustus-september, als u terug bent van vakantie.
Bij kunstmatige warmte in het voorjaar of na een (extreem) warm voorjaar komt de bloei eerder en kan vervroegen naar juli. We leveren gezonde planten, die meestal het 2e jaar al bloeien.

Deze bladhoudende Agapanthus heeft een fraaie dubbelkleur: wit met een blauwe keel. De hoogte is 80 cm. Redelijk winterhard, enige bescherming bij strenge vorst is wel nodig. Opvallend is de lange doorbloei!

Deze bladhoudende Agapanthus is extra compact van groei (40-50 cm) en bloeit met een hemels(licht)blauwe kleur. Redelijk winterhard, enige bescherming bij strenge vorst is wel nodig.

Deze semi-bladhoudende Agapanthus is werkelijk paars van kleur, tamelijk zeldzaam! De hoogte is 50-60 cm, compact dus. Redelijk winterhard, enige bescherming bij strenge vorst is wel nodig.

Deze Agapanthus heeft een mooie dubbelkleur: donkerblauw aan de buitenkant (en in de knop) en lichtblauw van binnen. De hoogte is 70 cm. Redelijk winterhard, enige bescherming bij strenge vorst is wel nodig.

Deze bladverliezende Agapanthus heeft een fraaie dubbelkleur: wit met een blauwe keel. De compacte hoogte is 70 cm. Beter winterhard dan bladhoudende rassen, enige bescherming bij zeer strenge vorst is wel aan te raden. Opvallend is de lange en uitbundige bloei!

Dit prachtige kamerplantje kan alleen in de zomer lekker naar buiten, maar binnen zal je er extra van genieten! De lancetvormige bladeren groeien uit een (steeds groter wordende) bol, die bovengronds geplant wordt. De trossen met 50-100 groenwitte bloemen per stengel verraden de verwantschap met de Zuiderwindlelie, Vogelmelk en Aspergette. De bloei is in de zomer en gebeurt aan stevige stengels van 70-90 cm lengte.
Aan de basisbol groeien spontaan kleine bolletjes, de krijgen dus gekloonde kindertjes... geef het plantje een lichte plaats, enig zonlicht wordt goed verdragen, wel vochtig houden, anders gaat de bol in rust en laat het blad vallen. Die rustperiode kan in de winter geforceerd worden door de plantje koeler en droger te zetten.
Het plantje is overigens niet eetbaar en zelfs licht giftig of irriterend. De Baviaan eet er graag van, dus de mens kan waarschijnlijk ook op den duur wennen... probeer het maar niet! Het plantje groeit wild in Zuid- en Oost Afrika.

Door kruisingen tussen de Amaryllis belladonna (Tuinamaryllis) en de Crinum moorei, is een fraai soort, ontstaan met de goede eigenschappen van beide soorten: op stevige, 40-70 cm hoge stengels bloeien ze met lilaroze bloemen met witte zweem en heerlijke geur...!
Elke stengel kan 6-10 bloemen dragen. Ze bloeien elk jaar in de nazomer en herfst op een zonnige tot half beschaduwde plaats (in elk geval graag met wat onderbegroeiing) en als je ze diep genoeg plant (30 cm) dan kan de vorst er haast nooit bij. Bij strenge vorst kan je het eventuele winterblad in acryldoek inpakken. Ze houden van goed doorlatende en humusrijke grond. Teelt als kuipplant is uiteraard ook een goede optie.