Ronde, witte of lichtgroene vruchten ter grootte van een tomaat, na de witte kleur rijpen de vruchten naar geel, maar je oogst ze onrijp. De bittere smaak wordt slim benut in Indische of Surinaamse gerechten. Het glanzende blad is bijzonder populair en heet Gboma. Vooral het jonge blad wordt gebruikt om gerechten in te rollen, vervolgens stomen of frituren. In alle landen van midden Afrika (west, midden en oost) is deze “spinazie” geliefd en wordt als bittere lekkernij gegeten. Teelt in kas of beschut buiten.

Het “Superfood” van Brazilië!
Een opmerkelijke, succulente plant uit Brazilië (Minas Gerais), die in Nederland liefdevol voor u wordt gekweekt. Lokaal staat de plant bekend als een wonderdoener, veel ziekten worden voorkomen (zegt men), dus de moeite waard om deze plant te kweken en uit te proberen. In Zuid-Amerika worden de bladeren en bloemen gebruikt bij het bereiden van soepen, omeletten, hartige taarten, stoofschotels en in salades. De blaadjes hebben een knapperige textuur en de smaak heeft tonen van asperge, artisjok en spinazie. Ze zitten vol vitaminen, eiwitten, vezels en mineralen en omdat ze in de tropen veel (soms woekerend) aanwezig zijn is het voor vegetariërs en armere bevolking een goede vleesvervanger.

In de natuur wordt deze een fors groeiende klimmer, maar wij kweken de planten in een pot, op den duur kan je deze opbinden. De stengels hebben doorns, oudere takjes krijgen clusters van stekels. De heerlijk geurende, crèmewitte bloemetjes groeien uit tot oranje-gele vruchtjes (lijken op kruisbessen) met een heerlijke smaak!
De planten komen in alle tropische landen van Zuid-Amerika in het wild voor, inclusief Suriname.

Wie gek is op extremen (en dat vindt iedereen stiekem wel interessant...) willen we kennis laten maken met een kampioen onder de heetste pepers: de Carolina Reaper. Voor de kenners: deze peper geeft een gemiddelde hitte van 1,7 miljoen SHU. Uitschieters naar 2,2 miljoen SHU komen voor.
De planten komen in de loop van mei bij ons binnen, zijn dan nog vrij jong en kunnen vanaf juni verzonden worden. Eerder ophalen kan uiteraard wel.

Dit kruipende familielid (10-15 cm hoog) van de gewone braam bloeit prachtig met roze bloemen, die daarna (zelfbestuivend) uitgroeien tot heerlijk zoete, kleine rode vruchten. In Scandinavië is de plant een delicatesse! In de winter verdwijnt de plant onder de grond, het is dus geen struik maar een vaste plant, zeer winterhard! De planten kunnen het beste groeien in de zon tot halfschaduw.

Deze tropische plant vormt stevig en glanzend blad, uit de fantastische cremewitte bloemen met zeer lange meeldraden groeien de lichtgele of rode vruchtje, waarvan het vruchtvlees eetbaar is. De vruchtjes lijken sterk op Guavavruchtjes en de smaakt is mild en zoetzuur en ze geuren naar rozen! De zaden in de vruchten zijn niet eetbaar.
Bescherm de plant tegen nachtvorst, de plant kan wel vrij koel overwinteren.

Een prachtige bladplant met enorme groene bladeren (de vorm als olifantsoren) en met scherp uitstekende, donkerpaarse nerven en stengels. Tot bloei komt deze aronskelkachtige niet in ons klimaat. Zet ze in de zomer vochtig tot nat en 's winters vorstvrij en droog (hoewel extra dek over de knollen vaak voor overleving in onze winters zorgt). De Taroknollen worden al sinds mensenheugenis in de tropen gegeten, in Azië en Afrika is de teelt enorm populair, ze bevatten 25% zetmeel en zijn vrijwel ongevoelig voor ziekten. Ze worden gekookt, geroosterd, gebakken en gefrituurd. In Afrika worden ze in een pasta (“fufu”) verwerkt. Het blad is na koken ook eetbaar (lekker om vlees of vis in te rollen). Hoogte 1m.