676495 TRITICUM turgidum ssp. Turanicum 'Kamut'

Kamut is een tarwevariëteit van de familie Triticum en de soort turgidum, waartoe ook de nauw verwante harde tarwe behoort. Dit is een andere soort dan de aestivum, waartoe gewone broodtarwe en spelt behoren. Kamut heeft ook anti-allergene eigenschappen, wat weeral een teken is hoever wij van de natuur staan. Want hoewel kamut duizenden jaren oud is, vormt het een nieuw element in de graanproductie. Kamut is een oude verwant van de moderne harde tarwe, zoals spelt een oude verwant is van de zachte tarwe. Dit graan ontstond duizenden jaren geleden in de vruchtbare sikkel (het land tussen Egypte en de streek tussen de Eufraat en Tigris). Na duizenden jaren kompleet in de vergeethoek te zijn geraakt, is het door toedoen van een paar Amerikanen gelukkig bewaard. Kamut heeft een rijke, enigszins boterachtige smaak, heeft tot 40% meer eiwitten, meer vetten, aminozuren, vitaminen en mineralen dan tarwe, en is lichter verteerbaar. Kamut is een zomertarwe met een grote korrel. Het werd ook nooit veredeld, daardoor is het, samen met inkatarwe één van de weinige originele graansoorten. De graankorrels zijn 2 tot 3 maal groter dan tarwe en ze zijn ook voedingrijker dan tarwe. Kamut is een heerlijk zoet alternatief voor alle producten die nu gewone tarwe bevatten. De kamut-tarwe wordt tot nu toe alleen biologisch verbouwd. In vergelijking met gewone tarwe is kamut rijker aan mineralen zoals Mg, Zn en Se. Bij de vitaminen valt vooral vitamine E op waarvan het gehalte tot 30% hoger ligt dan tarwe. Dit graan bezit tot 65% meer aminozuren en kan bogen op meer vetten en vetzuren. De opvallende superioriteit van Kamut schuilt in het eiwitgehalte, dat tot 40% hoger is dan het nationale gemiddelde voor Amerikaanse tarwe, dat op zijn beurt alweer wat meer eiwitten bevat dan Europese tarwe. Door het hoger percentage aan vetten, die meer energie in het lichaam produceren dan koolhydraten, kan kamut bestempeld worden als "hoogenergetisch" graan (alhoewel dat weer een term is die uiterst commercieel klinkt, maar voor één keer nog waar is ook). Eén van de verhalen betreffende het redden van Kamut loopt als volgt: Een Amerikaanse piloot beweerde dat hij na de Tweede Wereldoorlog een handvol van dit graan had meegenomen uit een sarcofaag in een graf nabij Dashare in Egypte. Zesendertig korrels gaf hij aan een vriend, die ze naar zijn vader stuurde, een tarweteler in de staat Montana in de USA. Die zaaide en oogstte en verdeelde het zaaigoed als een nieuwigheid tijdens de plaatselijke jaarmarkt. Geloof hechtend aan de legende dat de reuzegrote korrels uit een Egyptisch graf werden gehaald, werd het graan "King Tut’s wheat" genoemd. Het nieuwe was er echter vlug af en dit oude graan raakte in het vergeetboek. In 1977 verhuisde één van de resterende potten "King Tut’s wheat" naar twee tarwetelers in Montana, Mack en Bob Quinn, vader en zoon. Het was Bob, landbouwingenieur en biochemicus die de waarde van dit unieke graan inzag. De Quinns selecteerden een aantal korrels uit de kleine pot en vermenigvuldigden ze in de loop van de volgende tien jaar. Hun onderzoek bracht aan het licht dat de tarwe van dit type vermoedelijk ontstond in het vruchtbare gebied dat zich uitstrekte van Egypte tot de vallei van de Eufraat en de Tigris. De Quinns gaven er de naam "kamut" aan, het oude Egyptisch woord voor tarwe. Egyptologen leren ons dat de oorspronkelijke betekenis van kamut "ziel der aarde" is. In 1990 erkende de USDA (Ministerie van landbouw van de Verenigde Staten) dit graan als een beschermde variëteit en noemde het officieel QK-77. De Quinns registreerden kamut ook als handelsmerk. Het hogere Selenium-gehalte van kamut leidt ertoe dat nogal wat gezondheidsfreaks (en vooral de commerciële uitwassen uit die sector) kamut aanzien als wondermiddel. Je krijgt waarschijnlijk wel voldoende Se in je normale, gevarieerde, gezonde voeding. Selenium behoort tot de groep van de levensnoodzakelijke spoorelementen. Dit wil zeggen dat er een voldoende, alhoewel zeer minimale, want Se is giftig, hoeveelheid selenium in onze voeding aanwezig moet zijn, wil men de gezondheid en het algemeen welzijn niet schaden. Recent onderzoek door IFAA (International Food Allergy Association) leidde tot het volgende besluit; voor de meeste mensen die overgevoelig zijn aan tarwe, kan Kamut een uitstekend vervangingsmiddel zijn voor gewone tarwe. En dat is veel interessanter; want het toont weer maar eens dat beschavingsziekten waarschijnlijk een gevolg zijn van ons eigen geknoei met onze voeding. Er is echter tot nu toe nog geen onderzoek bekend bij mensen die geen gluten verdragen, dus kunnen voor hen geen aanbevelingen worden gedaan. Andere allergiën ivm tarwe zijn echter uiterst zeldzaam. Voor diegenen echter, die gevoelig zijn voor tarwe, zou kamut wel eens het vervangmiddel voor tarwe kunnen worden.