Bekend als winterplantje vanwege de sierlijke besjes. Niet veel mensen kennen de vele toepassingen van dit Noord-Amerikaanse plantje! De besjes kunnen zowel rauw als gekookt worden gegeten en hebben een heldere, pittige smaak; na de vorst verbetert de smaak. Het jonge blad wordt rauw gegeten en heeft een prettige bite. Heel populair is de heerlijke thee, die van het blad wordt getrokken, na het fermenteren van het rode blad ontstaat een sterke thee. Voor de Indianen was dit plantje heel belangrijk als pijnstiller, ontstekingsremmer en stimuleringsmiddel. De olie, die uit dit plantje wordt getrokken bevat dezelfde stoffen als aspirine. Niet geschikt voor mensen met een allergie voor salicylaten.

Mooie, fijne, gele boterboontjes, maar dan groeiend aan de stok, klimmend dus! Sunshine wordt vrij lang, 18 cm, is mooi rond en vlezig en heeft een fijne, zachte bonensmaak. Het is ook nog eens een zeer ziektebestendig ras!

‘Lady Di’ en ‘Windsor’ zijn beide roodbloeiende pronkbonen van de moderne generatie: lang en slank (26-30 cm) en vrijwel draadloos, waardoor ze tijdens een warme zomer lang mals en oogstbaar blijven. Geniet ook vooral van de fraaie rode bloei, bijna een sierplant!
We leveren 1 van de 2 genoemde variëteiten, naargelang beschikbaarheid.

Deze roodbloeiende pronkbonen zullen je verbazen! De peullengte kan met wat hulp oplopen tot wel 60 cm! Je kweekt deze kampioenkandidaat niet alleen voor een wedstrijd, maar ook omdat de smaak en opbrengst zeer goed is! Doe je wel mee aan een wedstrijd? Zorg dan dat de plant eerst flink kan groeien, mulch de grond en geef water als het droog weer is. Is de plant nog niet bovenaan de stokken maar gaat deze toch bloeien? Pluk die bloemen dan eerst weg. Is de plant groot genoeg, dan mag de bloei komen en de eerste peulvorming ontstaan. Laat aan 1 plant maximaal 5 peulen ontstaan, zodat alle kracht in die vruchtgroei gaat zitten. Zo kan je de kampioen van Nederland (of in elk geval van je omgeving) worden.

Uit oude Friese traditie! Deze crèmegele droogboon is van oorsprong een lage stamboon, maar op een bepaald moment (we weten niet wanneer) ontstonden er spontaan klimmende bonen, daar is ook mee doorgeteeld. Zo heb je per m² meer oogst en doordat de wind vrij door het gewas kan waaien, krijgen stokbonen niet snel te kampen met schimmelziekten. De geoogste bonen hebben een zachte schil en zijn ideaal als soepboon, maar worden ook graag met een stukje spek gegeten. De zachte, romige bonensmaak van de soep wordt traditioneel gecombineerd met veel soorten kruiden en bouillons.

ZELDZAAM BONENRAS!
Een zeer vruchtbare, klimmende boon, waarvan je de peulen vers kan doppen (als een flageoletboon) of geheel droog kan oogsten. De verse boontjes zijn helderblauw, verwacht 6 boontjes per peul en de droge boontjes worden bijna zwart en zijn dan uiteraard lang te bewaren.
Deze prachtige, roze bloeiende boon is door spontane kruisingen ontstaan op het seedsaver veld van Lisa Bloodnick in Apalachin (Bloodnick Farm). Onze Nederlandse kweker vermeerderde het ras verder voor ons... Na enig experimenteren vond Lisa in 2018 dat het ras zuiver genoeg was. Het was een erg nat jaar en ‘Sacre Bleu’ bleek als enige nauwelijks last te hebben van schimmel, wat een prettige eigenschap is voor een boon, die geheel rijp moet worden geoogst!

Alleen al voor de sier zou je deze halfplatte spekbonen willen telen: lilaroze bloei, met dieppaarse peulen, stengels en bladeren. In de Kew Gardens (Engeland) ontdekte men de grote oogst in combinatie met een opvallende bestendigheid tegen kou en regen... Het ras is rond 2000 “geboren” en is sindsdien een populaire (maar vooralsnog zeldzame) variëteit. De flinke oogst begint al vroeg en gaat lang door…

DE VROEGSTE TUINBOON, DIE WE KENNEN!
‘De Monica’ is een sterk verbeterde variëteit uit 2010, de peulen zijn extra lang (rond de 20 cm) vol met stevig smakende tuinbonen. De planten zijn ziekteresistent en de tuinbonen zijn heel vroeg oogstbaar. Dit ras is heel flexibel: geeft ook goede oogst in Zuid Europa en is bij ons opmerkelijk goed winterbestendig, hoewel ze bijna net zo vroeg zijn als je ze in het vroege voorjaar zaait... De planten worden ongeveer 100-125 cm hoog, bloeien zwart-wit en zijn bruinzadig.

WAT EEN SMAAKFESTIJN!
In 2008 was de verzamelaar Helton Muniz op het “Projeto Colecionando Frutas” (fruitverzamelingsproject) in het bos van Angatuba (São Paulo) en ontdekte deze soort.
Sindsdien is hij erin geslaagd deze zeldzame soort te kweken en enkele jaren later bereikten de eerste zaden Europa.
De Juã-Açu is gewoonweg geweldig qua smaak. Heel exotisch. Je kan kiwi, abrikoos, achachairu, sinaasappel en passievrucht proeven. Ongelofelijk hoe veelzijdig de smaak van een "Solanum" kan zijn.
Deze Juã-Açu zaden zijn ook interessant voor mensen die deze fruitplant al bezitten.
Je hebt dan weer een plant om te kruisbestuiven (wat vaak een voordeel is). Kweek dus het liefst 2 planten in de buurt van elkaar op.
In Noord-Europa bloeien ze overigens niet in het eerste jaar, maar eerder in het tweede of derde jaar. Vervolgens dragen ze minimaal 6 jaar vrucht. Overwinteren bij minimaal 10 graden (ook al kan het kortstondig -3 verdragen). De plant wordt flink groot met grote bladeren en doorntjes, hij sterft af en komt in het voorjaar weer terug.

Deze gigantische meloenen kunnen tot 30 kg wegen en zijn een belangrijke voedselbron in het Midden-Oosten. Botanisch is het een watermeloen, maar de vruchten worden als zodanig niet gebruikt omdat het vruchtvlees pectine bevat. Dat geeft wel een ideale toepassing voor aanvulling en verdikking van jam, ook is het vruchtvlees een fijne toevoeging bij Chutneys, Augurken en als plantaardige vervanging van gelatine.
De vruchten zijn na oogsten lang te bewaren op kamertemperatuur. De smaak is prettig zuur als citroen, uiteraard wel eerst koken.
De plant heeft een enorme groeikracht, verwacht gerust ranken tot 10 meter (!) bij een warme zomer kan je een grote oogst verwachten. De zaden zijn groen, in tegenstelling tot de roodzadige ronde “broer” (072200)