MINSTENS 1X PER JAAR VOLOP BESCHIKBAAR. (2004) Een bijzonder lekkere aardbei met grote en stevige vruchten. De oogsttijd begint middentijds en gaat door tot laat, waardoor je het een late doordrager noemt. Deze lieveling onder aardbeiproevers kan het beste onder bescherming worden geteeld, veel regen doet de plant geen goed.

MINSTENS 1X PER JAAR VOLOP BESCHIKBAAR. (2006) (Everglade x J92D12) Kweker Peter Vinson. Een moderne doordrager met een hoge productie, die goed doordraagt tijdens grillige weerswisselingen, van koud en nat tot zeer warme periodes in de zomer. De vruchten zijn fraai gevormd en stevig, net zo breed als lang en de smaak: een mooie balans tussen zoet en zuur met vrij stevige textuur en fijn aroma. De planten dragen de vruchten net boven het blad.

MINSTENS 1X PER JAAR VOLOP BESCHIKBAAR. (2012) Een goede selectie van Fresh Forward, geselecteerd door Bert Meulenbroek. Dit ras is ideaal voor de late teelt op zandige bodems. Jive vormt een vrij compact, donkergroen gewas met voldoende lange bloemtakken. Late rassen maken pas laat uitlopers. De vruchten zijn goed zichtbaar wat de oogstbaarheid vergemakkelijkt. Warmte deert de plant niet, mits voldoende water aanwezig is. De eerste vruchten van Jive zijn groot en langwerpig kegelvormig. Soms zijn ze wat afgeplat. De daaropvolgende vruchten zijn uniform van maat en behouden hun conische vorm, ze hebben een mooie rode kleur en goede glans. De smaak is goed en wordt er bij warmer weer alleen maar beter op. Voor de professionele teler zijn de goede houdbaarheid en bestendigheid tegen transport een duidelijke pré. De productie is groot: 30% meer dan bij de meeste moderne rassen. Jive is niet erg gevoelig voor witziekte (meeldauw).

MINSTENS 1X PER JAAR VOLOP BESCHIKBAAR. (2008) Gezond groeiende, weerbestendige Engelse doordrager met zeer goede, zoete smaak en productie. De laatste decennia komen goede doordragers uit Engeland van de succesvolle kweker Peter Vinson.

Een prachtige (maar zeer giftige!) plant met een zeer oude historie. Het grote glanzend groene blad groeit in een rozet. De bloemen komen net boven het blad uit, de spitse bloembladen hebben een stervorm en wit met violette nerven in het centrum. Na de bloei ontstaan de donkergele (eerst groene) bessen. In de Middeleeuwen geloofde men dat de dikke wortels bijzondere eigenschappen hadden. Ze zijn onregelmatig gevormd en met enige fantasie zie je er een mannetje in; het zgn. 'Alruinmannetje'. In die tijd was de “signatuurleer” algemeen erkend: een gelijkenis verbond de plant met het afgebeelde deel van het menselijk lichaam, in dit geval dus het gehele lichaam. Vanwege langdurige hallucinaties bij lichte dosering werd de plant veel in magie en hekserij gebruikt.
OMDAT WE NIET ALTIJD DE ZADEN (331770) OP VOORRAAD HEBBEN, VERKOPEN WE TUSSEN MEI EN SEPTEMBER DEZE PLANTEN.

Deze dwergbanaan heeft een fraaie kastanjebruine tekening op het blad (vooral als deze jong is) en produceert bovendien heerlijke, kleine banaantjes met een dun geel schilletje. Het ras is genoemd naar William Cavendish (de 6e graaf van Devonshire) die deze banaan naar Europa haalde en ze succesvol vermeerderde vanuit zijn kassen in Engeland. In de tropen (vollegrond) worden de planten ongeveer 2 m hoog, andere bananen uit deze familie kunnen met gemak tot meer dan 7 m hoogte uitgroeien. In een flinke pot geteeld zijn de planten nog wat compacter en dus goed als kamerplant te kweken. Voordat er vruchten verschijnen groeien er grote purper met witte bloemen aan de plant. Vervolgens verschijnen dus de 25 cm grote banaantjes aan de bloeistengel. Na vruchtzetting zal de plant afsterven, maar de nieuwe uitlopers onderaan de planten kunnen weer tot nieuwe volwassen exemplaren uitgroeien. Houd de planten boven de +10ºC en het liefst staat deze lekker zonnig. Planten mogen in de zomer buiten staan, maar houd ze uit de wind, de bladeren scheuren gemakkelijk en dat is niet zo fraai. Strikt genomen vallen bananen niet onder fruit maar onder de algemene eetbare vruchten, de plant vormt namelijk geen boom (is namelijk niet houtig), maar valt onder meerjarige, kruidachtige planten.

In India komt deze plant in het wild voor en is daar en in Afrika een belangrijke eetbare en symbolische plant. Alle delen van de plant zijn eetbaar, vooral het blad is geliefd, deze wordt kort gestoofd als spinazie en toegevoegd in soepen. De plant bevat zeer veel mineralen! In het wild wordt de plant graag gegeten door vee en kippen... Slangenbeten worden behandeld met dit kruid, mij is niet bekend of dit ooit heeft geholpen. Wel is zeker, dat de plant in veel geneesmiddelen wordt gebruikt! Bijzonder is de kruidige kamfergeur van de wortels. Symbolisch wordt de plant gebruikt als beschermer tegen kwade geesten, gelukbrenger voor jagers en bewaker van weduwen. De plant is meerjarig, maar verdraagt geen vorst.

In de (Indonesische) tropen is dit een grote palm, wij moeten de plant dus (uiteindelijk) in een flinke pot telen. De bloei en vruchten ontstaan na vele jaren groei net onder de bladkruin.
In het Verre Oosten wordt de onrijpe noot veel gekauwd. In Indonesië noemt men het: het kauwen van de "Sirih-Pinang". De noot wordt in kleine brokjes gehakt en ingepakt in een stuk betelblad (niet van de betelpalm maar van de betelpeper (zie 831230)) en vermengd met wat ongebluste kalk, kruidnagel en pruimtabak . Het gecombineerd gebruik met kalk versterkt het effect van de betelnoot doordat de stof areciline omgezet wordt in de werkzame stof arecaidine. De kalk is, afhankelijk van wat de omgeving te bieden heeft, afkomstig van kalkrotsen, koraal, zeeschelpen of slakkenhuisjes. Er ontstaat bij menging een rode pasta die bij het kauwen het speeksel vuurrood kleurt. Bij chronisch gebruik verkleuren de tanden rood. Na het kauwen worden de dan smakeloos geworden resten uitgespuugd. Dit zorgt voor kleine rode spuugplekken op de grond. Omdat dit een onsmakelijk gezicht is, is het kauwen van betel verboden op sommige openbare plekken. Om de bittere smaak te verfijnen wordt, afhankelijk van regio, budget of beschikbaarheid het "betelhapje" nog voorzien van soms wel tientallen andere ingrediënten (honing, vruchten, gemalen noten, pepermunt, salmiak, zoethout en extracten van planten). Vaak claimt de verkoper dat ook dit de werking zal versterken.
Het te bereiken effect van deze vruchten: Gaat het hongergevoel tegen en heeft een licht euforische en opwekkende werking. Bijwerkingen: misselijkheid, buikloop, verhoogde hartslag, irritatie van de slijmvliezen, gebitschade, bij chronisch gebruik verhoogde kans op gezwellen aan de mond en slijmvliezen, verhoogde kans op orofarynx carcinoom. Let dus op: alles met mate...! (bewerkte tekst uit Wikipedia)

Lage, compacte, natuurlijke soort uit Joegoslavië met klein blad dat naar citroen ruikt. De combinatie van het heerlijke aroma van bonenkruid met citroen doet menig (hobby)kok het hart sneller kloppen... Maak een spannende bonenschotel, een smakelijke salade of een pittige thee!

Een van de laagste, kruipende bonenkruid, die we kennen. Geef de plant een zonnige plaats, kalkrijke grond (niet in potgrond) en goed waterdoorlatend. Met dit kruid maak je een spannende bonenschotel, een smakelijke salade of een pittige thee!