Wie wel eens in bergachtig gebied een wild aardbeitje heeft verorberd kan zich de verrassing van de echte, aromatische aardbeiensmaak vast wel herinneren! Deze goed smakende kleinvruchtige soort (geselecteerd voor ons klimaat) is een welkome aanvulling in een tijd van waterige aardbeien.

De naam verklapt het al: dit is (zoals we in Dordrecht zeggen) een reuzenkroot! Lange en vooral dikke kroten met een rozerode kleur. In Engeland een showwinner, vanwege het flinke gewicht van een uitgegroeide biet: 8-10 kg komt voor, in 2009 ligt het record zelfs op 23,1 kg! Maak de grond luchtig en diep los, u kunt ze ook op ruggen telen. Jong oogsten is smullen, maar ook een uitgegroeide reus smaakt fantastisch! Een klant meldde ons: "De Mammouth is bijzonder zoet. Nog zoeter dan een Egyptische platronde vind ik." Culinaire tip: snijd dunne plakjes van deze rood-witgeringde biet en frituur ze tot een heerlijke chips.

Prachtige bloedrode bloemen, dit historische ras is van Hollandse bodem en draagt lange peulen. Heerlijk van smaak, vroeg oogsten! Toch te laat geoogst? Oogst de prachtige droge bonen en kook er een heerlijke bonensoep van.

Deze fraaie droogbonen zijn via Duitsland (Astrid Storm) uit Spanje gekomen, uit het dorpje Algarrobo. De compacte planten bloeien lichtlila, de peulen zijn jong zeer goed eetbaar als sperzieboon en uiteindelijk oogst je de donkerrode zaden met oranje vlekken. Zeer gezonde groei en prima oogst.

Een gezond en fraai streekgewas uit het Spaanse Baskenland! De compacte planten tonen eerst de groene peulen, die jong zeer goed eetbaar zijn als sperzieboon en uiteindelijk oogst je de pikzwarte zaden!

Een klimmend Italiaans ras met kromme, gele peultjes. Voor de liefhebber van een volzadige boon is dit een ware lekkernij, de peul is volkomen vliesloos en zalvig na koken. De rijpe bonen zijn wijnrood met witte spikkels en als droogboontje eetbaar. Late vruchtzetting. Lijkt op het zeldzame boontje 'Sulfer'.

Dit oude ras geeft prachtige blauwe zaden met witte spikkels, die later verkleuren naar zwart met lichtbruine spikkels. De lage planten kunnen iets ranken, maar meestal is geen steun nodig. Vervolgens komen de fraaie, lichtlila bloemetjes. Jong geoogst zijn de peulen van deze boon heerlijk als sperzieboon!

De gelijkenis met de cranberry, maar ook (zoals de naam zegt) met kersenpitten is opvallend! Deze bonen worden vooral geteeld voor de oogst van de droogbonen. In de siertuin misstaan ze trouwens door de violetroze bloei geenszins! Aan de klimmende planten groeien brede, iets gebogen peulen van 11-12 cm lang met elk 7 boontjes. Soms mengen we deze donkerrode met de fraaie lichtbruine ‘Herrenböhnli’.

De Barangeon Nierboon, is een mooie slanke kleine roze/rode boon met een elegante marmering. Deze oude herondekte boon komt uit de vallei van Barangeon, in het noorden van Cher (Frankrijk), en wordt zeer gewaardeerd om zijn smaak.

Culinair
De Barangeon Nierboon blijft stevig en knapperig na het koken en is een zeer smaakvolle boon. Het heeft ook bijzonder interessante voedingskwaliteiten, met een hoog gehalte aan antioxidanten en een hoog eiwitgehalte. Traditioneel gegeten in soep, soms met vlees, maar sinds de jaren 50 ook veel in vinaigrette als maaltijdsalade.

Geschiedenis
Barangeon Nierboon komt niet voor in de archieven van 20e-eeuwse zaadcatalogi; de teelt ervan was beperkt tot het gebied van zijn oorsprong, de Barangeon-vallei, en de zaden werden rechtstreeks tussen tuinders uitgewisseld. Dankzij verzamelde getuigenissen kon de geschiedenis na de herontdekking in 2008 worden gereconstrueerd.

Zijn aanwezigheid in de Barangeon-vallei blijkt dus uit de jaren 1900. De variëteit nam een hoge vlucht in 1940-1950; het werd voornamelijk geproduceerd voor gezinsconsumptie,. Als de oogst goed was, kon deze op de markt worden gebracht, hetzij op kleine lokale markten, of in Bourges of Vierzon. Deze boon was een delicatesse: hij werd eens per maand gegeten en bij feestelijke maaltijden. In Vignoux sur Barangeon bereidde de dorpsherberg het voor op maaltijden voor bruiloften en communies.

In 2008 ontdekte Fanny Moyse, toen twee jaar medewerker van URGC (L'Union pour les Ressources Génétiques du Centre-Val de Loire), het bestaan van dit ras ... bij haar grootvader! Er volgde een lang werk van het verzamelen van getuigenissen, zaden, en kweektesten. Het ras is in 2017 door de URGC in de catalogus opgenomen.

Plant
Het is een krachtige variëteit. De variëteit is een stamboon (laagblijvend), maar de planten hebben soms klimneigingen! De peulen zijn groengeel, roze gevlekt. De zaden zijn roze gemarmerd met rood wanneer ze worden geoogst; de kleur veranderd dan in de loop van de tijd naar rood, gemarmerd met donkerder rood.

Stamdroogboon. Dat niet elke bruine boon hetzelfde is bewijst dit oude traditionele Hollandse ras. De bonen hebben eivormige tot ronde zaden. Opvallend sterke planten geven een hoge productie. De smaak is overheerlijk (als je tenminste van bruine bonen houdt…) Naast gebruik in hoofdgerechten ook geschikt om te koken tot soepboon.