Evenals de pinda laat dit familielid van de bonen zijn vruchten onder de grond groeien. Van oorsprong komt de plant uit West-Afrika maar is inmiddels over de hele tropen verspreid. Dit gewas is zeer populair in moeilijk beteelbare gebieden (steppe) en verdient nog veel meer aandacht. Vanwege de hoge voedingswaarde worden de zaden gegeten: geroosterd, tot meel gemalen of gekookt. De hele plant verbetert trouwens de grond wegens het vastleggen van stikstof in de grond. Een bekend ontbijt in Nigeria heet “okpa” en wordt gemaakt van gestampte Aardbonen, gemengd met palmolie en pompoenbladeren, vervolgens in bananenblad gewikkeld (of plastic zakje) en gekookt tot een soort pudding.

Een snelgroeiende kruip- of klimplant met de bijzondere eigenschappen van een echte tropische pinda! De laag ontstane bloemen richten zich na bevruchting naar de grond: net onder de grond groeit vanuit elke bloem een “nootje” van 1-2 cm groot, die een dun schilletje heeft. Na pellen kunnen ze rauw, gebrand of gebakken worden gegeten: een frisse nootsmaak met een tintje bonenaroma. De hoger bloeiende bloemen vormen peultjes met enkele echte zaden, die net als linzen kunnen worden gekookt. Het blad is driedelig en de lila bloemetjes groeien in trosjes. Omdat de plant vlinderbloemig is, wordt stikstof gebonden aan de worteltjes, die eventueel door buurplanten wordt gewaardeerd, een combinatie met stevig groeiende andere planten zoals maïs o.i.d. (let op voor overwoekering) is daarom heel nuttig. Het oogsten is een geduldig klusje! De plant is goed winterhard in ons klimaat (zone 7), houdt van schaduw (bosplant) en humeuze grond.

ELK JAAR VANAF MEI, JUNI LEVERBAAR TOT DE VOORRAAD OP IS. Pinda wordt ook wel aardnoot genoemd, maar in feite is het een peulvrucht. Als de plant gebloeid heeft (met gele vlinderbloemen) groeien de bevruchte bloemen de grond in, waar zich de peulen ontwikkelen. Dit maakte de oogst arbeidsintensief, want de grond om de plant moet helemaal worden losgewoeld om alle scheuten onbeschadigd te kunnen kaalplukken. Nu gebeurt dat natuurlijk machinaal. Pinda's komen oorspronkelijk uit Zuid-Amerika, en werden al eind vijftiende eeuw door Columbus naar Europa gebracht. Als wereldvoedsel is de pinda een van de belangrijke bron van eiwitten en vetten. Ongebrande (rauwe) pinda's kunnen gepeld en gegeten worden. Voor menselijke consumptie is het echter gebruikelijk de pinda's eerst te branden. In de winter kunnen ze ongepeld gebruikt worden om aan een snoer te rijgen voor de vogels. Pindaplantjes zijn eenjarig en kunnen geen vorst verdragen, sterker nog het zijn echte koukleumen! Ze groeien in Nederland het beste in potten en kunnen in september naar binnen om nog even door te leven... Voor 1 plant is een pot van 20-30 cm nodig, 3 planten 40-50 cm etc. Ze worden ongeveer 20-40 cm hoog. Geef ze voedzame potgrond en volop licht, ze mogen in de zon.