830993 ALOË VERA

Aloë Vera is een van de oudst bekende medicinale planten. In het oude Griekenland gebruikten de artsen de plant in hun recepten, terwijl de oude Egyptenaren de plant niet alleen gebruikten als medicijn maar ook als levenselixer, voor huidverzorging en bij het balsemen van hun farao’s. Deze tropische vetplant wordt in veel landen als geluksbrenger bij het huis geplant. Een zeer licht plaats en niet te veel water is de beste verzorging. In de zomer onder een afdak (i.v.m. regen) is ook prima. Wie thuis zo'n plant heeft, kan een blad afsnijden, afspoelen onder de kraan, en de gel uit het blad direct gebruiken. Je kunt het aanbrengen op de huid, of tweemaal per dag een eetlepel innemen. Let wel op de beperkingen: niet inwendig gebruiken tijdens zwangerschap en i.v.m. de aanwezige alloïne is de kans op laxerende werking aanwezig. Een afgesneden blad kun je een tijdje bewaren. Het is relatief goed houdbaar. Snij het blad in reepjes van 5 cm, en halveer ze in de lengte. Verpak de stukken die je niet direct gebruikt in huishoudfolie en plak er een datum op. Voor je ze weer gebruikt kijk je of het blad nog een goede kleur heeft en er gel uitkomt. Hou die kant van het blad tegen de huid en smeer het uit. Of laat het stuk blad op de huid vastzitten met een verbandje. Ook kan je het blad in kleine stukjes snijden en in een glazen pot doen. Bedek de bladeren met een plantaardige olie (slaolie, olijfolie). Laat dit mengsel 60 dagen trekken en zeef daarna de grote stukken eruit. De overgebleven olie is een prima product dat lang houdbaar is. Bewaar het in een donkere fles. Aloe vera is door Linnaeus op naam gebracht. De naam Aloe barbadensis fibreert ook nog steeds op internet, maar is niets anders dan de naam die Philip Miller (Mill.) aan dezelfde plant gaf. Binnen de naamgeving (nomenclatuur) is gekozen voor de naam van Linnaeus (L.).