De meeste nakomelingen van dit ras geven blauw knolvlees, enkele witte of rode komen voor. De oogst is middentijds met soms een late plant ertussen. Stevig knolvlees en een goede smaak! Dit ras ontstond uit een kruising, die werd uitgevoerd door Karsten Ellenberg: degene, die het ras ‘Linda’ door het aanwakkeren van een volksbeweging heeft gered van de ondergang.

Geelschillige aardappel, die middentijds oogstbaar is met tamelijk stevig knolvlees en een goede smaak. Een aardappel voor vele doeleinden en voor de kweekfanatiekeling is dit een heel goed kruisbaar ras om mee verder te experimenteren.

Kweker Stefan Griesser. (Blue Eyes x Phureja Dreams)
Deze telg van de Solanum phureja (een ander soort dan de normale aardappel) is allereerst redelijk goed resistent tegen Phytophthora. Het is een vrij goed te bewaren aardappel: vast tot fijn kruimig, knapperig, fris, kortom uniek van smaak! Probeer ze gelijkmatig te telen, nooit laten uitdrogen, zware grond wat verbeteren. Deze lekkernij verdient wat extra aandacht... De ronde knollen zijn rozerood van schil en lichtgeel knolvlees met soms een rode ring. Koks eren dit type met de aanduiding “oeraardappel”, ze bevat een intensieve “wilde” aardappelsmaak en heeft een vrij hoog caroteengehalte! Ze geven een grote oogst.

Een historisch Zwitsers ras, dat uit het bergstadje Bristen afkomstig is. De diepliggende ogen combineert dit ras met wit knolvlees en een lichtbruine, rode of blauwe schil. Gemiddeld vroeg oogstbaar, stevig knolvlees en een ouderwetse “aardse” aardappelsmaak.

Dit ras herken je door zijn onregelmatige vorm en diepe ogen al als een wilde aardappel. Zo kwamen de eerste piepers in Europa! De kleur kan iets variëren van wit naar geel en ongeveer 80% van de planten leveren bloemige aardappels. Let op, ze zijn snel gaar, dus 10 minuten zacht koken, afgieten en na laten garen met gesloten deksel. De resistentie tegen de aardappelziekte (Phytophthora infestans) is opvallend en heeft te maken met de verwantschap met wilde soorten (tuberosum, andigenum en enkele andere, het resultaat is tetraploïd).

Deze fraaie geel-rode aardappel heeft een zeer goed smaak, dat rechtstreeks van wilde aardappels lijkt te komen: amandel- en kastanje-aroma’s. Het romige mondgevoel verraad een zeer fijnkruimige structuur. De meeste zaailingen zullen Phytophthora-resistent zijn. Kook ze ongeschild, dan maakt de aardappel rode afdrukken onder het rode deel van de schil, erg leuk om te zien!

Open bestoven zaad van diverse Sarpo-rassen en -kruisingen. Ieder zaadje kan een nieuw ras voortbrengen, dat je dan via knollen verder vermeerdert. Verwacht vooral late, bloemige rassen met mogelijk een hoge opbrengst en vooral goede weerstand tegen de aardappelziekte. Eet dus na het eerste groeijaar niet meteen al die knolletjes op: plant de productiefste het volgende jaar uit. Pas na het 2e seizoen kun je een volwaardige oogst verwachten.

Dit zakje bevat een grote verscheidenheid van soorten uit het TPS sortiment. TPS staat voor True Potato Seed. Deze mix bestaat uit enkele soorten en een mix: Freeka, Blaue Anneliese, Blue Berry, Blaue Bristen en een Pro Specie Rara mengsel. Je zal tuberosum en phureja soorten aantreffen. Met de meest interessante soorten kan je d.m.v. knollen of stekken doorkweken.

De Van Iwaarden is vrij vastkokend, blijft heel bij het koken, maar wordt aan de buitenkant een beetje kruimig. Geschikt voor koken, bakken, ovenschotels, friet en salades. De ronde knollen hebben een rode schil. Enkele afwijkers zijn uiteraard mogelijk, dat heb je met zaaien… Over het algemeen is dit ras middentijds oogstbaar.

We kiezen uit deze rassen er 4 uit: 001020, 001022, 001024, 001026, 001027 en 001028 voor een aantrekkelijke collectie-prijs.

Het witste bosaardbeitje! De smakelijke, kleine, crèmewitte vruchtjes groeien zowel in zon als halfschaduw.

Na de (mislukte) introductie van een F1 hybride is dit een nieuwe vruchtbare en vroege selectie voor de eenjarige teelt. Overigens net zo winterhard als de andere rassen.
Bij een goede zomer bedraagt de groeitijd 110 dagen!

GROTE OPBRENGST, PROFESSIONEEL RAS!
Dit is een nieuwe artisjokhybride van het violetkleurige Romanesco-type. Ze vormen krachtige planten met een middenlate cyclus. De productie is groot: 10-15 bolvormige bloembodems met een geweldig intense, violette kleur. Inwendig heeft het zeer weinig haren en wordt daarom door de consument zeer gewaardeerd. De planten kunnen zeer goed tegen lage temperaturen. De bloemen verschijnen ongeveer 5-6 maanden na het uitplanten.

GROTE OPBRENGST, PROFESSIONEEL RAS!
Dit is een nieuwe artisjokhybride en zeer interessant vanwege zijn vroegheid en productiviteit.
De middelgrote plant produceren 10-20 zachtgroene, bolvormige bloembodems, zeer elegante planten! De “vruchten” hebben zeer kleine stekels in het bovenste deel van de schutbladen, dat is dus erg prettig met eten en geeft minder snijverlies...! De bloemen verschijnen 3-5 maanden na het uitplanten.

Uit Thailand en Zuid-Vietnam komt deze nieuwe “één-happer”, een overvloedige oogst geeft de plant met kleine, ronde vruchtjes van 25-30 g. De kleur is dieppaars met wat lichte streepjes. In de Oosterse keuken worden ze rauw gegeten met een chilisaus (bijv. Nam Prik Pao) of ze worden in kerriesaus geroerbakt. We houden ons aanbevolen voor mooie foto’s van vruchtjes en plant!

Uit Thailand en Zuid-Vietnam komt deze nieuwe “één-happer”, een overvloedige oogst geeft de plant met kleine, ronde vruchtjes van 25-30 g. De kleur is helderwit. Na de oogst de vruchtje zo snel mogelijk in zout water leggen om de heldere kleur te behouden. In de Oosterse keuken worden ze rauw gegeten met een chilisaus (bijv. Nam Prik Pao) of ze worden in kerriesaus geroerbakt. We houden ons aanbevolen voor mooie foto’s van vruchtjes en plant!

Vanuit Afrika, door de slavernij in o.a. Suriname, een zeer populaire groente. Het blad wordt gesmoord (zie vele Surinaamse of Afrikaanse kookboeken). De plant groeit het beste onder een tunnel of in een kas, u kunt steeds nieuw blad blijven plukken.

Er is veel vraag naar Gentech-vrije sojabonen, vandaar dat er hard wordt gezocht naar rassen, die goed in Europa groeien. Wij verzamelen deze rassen graag: ‘Green Shell’ is een nieuw ras, dat veel getest is in het klimaat van Noord-Europa en dus ook bij een mindere zomer een goede oogst moet geven. De teelt van soja is vrij eenvoudig en vergelijkbaar met bonen, ontdek ook eens hoe fraai de sojaplant er uit ziet! Vers gepelde soja heet in Japan “Edamame”.

Er is veel vraag naar Gentech-vrije sojabonen, vandaar dat er hard wordt gezocht naar rassen, die goed in Europa groeien. Wij verzamelen deze rassen graag: ‘Siverka’ is een nieuw ras uit Engeland, dat in 2016 is geïntroduceerd. Het komt van de zelfde kweker als het al iets oudere (maar zeer succesvolle) ras ‘Elena’. De teelt van soja is vrij eenvoudig en vergelijkbaar met bonen, ontdek ook eens hoe fraai de sojaplant er uit ziet! Vers gepelde soja heet in Japan “Edamame”.

Een zeer oud, historisch, Nederlands, Gronings ras, geliefd vanwege de fijne witte boontjes. Het zijn klimmende bonen (stokbonen), dat betekent: niet bukken met plukken en een grote oogst. We kunnen jaarlijks maar weinig kopen, dus wees er vroeg bij!
Onze kweker vertelde het volgende mooie verhaal: de bonen heb ik ongeveer in 1970 gekocht op een landbouwbeurs in Warffum. Een oude man maakte me er op attent, hij vertelde me over deze ‘Oldambster Witte’ (spreek uit: ol-dambster). De groene peulen laat je drogen aan de plant tot ze wit zijn. Vervolgens kunnen ze gedopt worden, goed drogen, een weekje in de vriezer (tegen het uitkomen van de eitjes van de bonenkever) en vervolgens koel bewaren. Het is in Groningen een delicatesse en met Nieuwjaarsdag worden ze uit traditie gegeten, verder de hele winter door. (commentaar: Grappig, deze traditie komen we ook tegen in de VS met de Cow Peas, ook een soort droogboon). Deze “Grunninger Dreuge Boon” maken we als volgt klaar: oudejaarsdag in de week zetten, ‘s morgens even afspoelen, tegen 11.00u op een zacht vuur zetten met een stuk spek, verse worst en een droge bink (gepekeld bovenbeen van het varken). Zonder de droge bink moet er wel wat zout bij, samen met een meelderige (=bloemige) aardappel is het een koningsmaal!

Bonen, die minder winderigheid veroorzaken is groot nieuws! Primbonen werden ontwikkeld door de oude Engelse veredelaar Dr. Colin Leakey. In Chili vond hij Manteca bonen, waar de zuigelingen kennelijk geen darmkrampjes van kregen. Hij maakte deze genetisch unieke boon geschikt voor ons klimaat. Een leuk en vooral ook erg lekker crème-groenachtig boontje in een bijna ronde vorm.

De naam Yin Yang is niet historisch maar wel raak. Ook de bijnaam "orcabonen" duidt al op het zwart-witte karakter van de droge boontjes, opvallend is het zwarte oog in het witte veld en het witte oog in het zwarte veld… In de zuidelijke VS brengt het eten van dit boontje met nieuwjaar geluk! De niet-klimmende, dus lage bonenplanten geven een flinke oogst van smakelijke droogboontjes.

Een verbetering van de aloude Romano boon en zelfs gezonder dan de bekende Admires, de smaak is superieur! Flinke afmeting: 16x2cm en een zeer hoge opbrengst. De witte bloemetjes en daarna de vruchtzetting vindt vrij hoog in de plant plaats, de bonen groeien dus tamelijk recht. Vroeg oogsten geeft de lekkerste malsheid en smaak!
Nassau is de nieuwste, verbeterde variëteit met extra gezonde groei en optimale opbrengst.

Heerlijk mals en van onderaf aan al boontjes te oogsten! Een van onze Belgische kwekers mengt en kruist de nieuwere types groene, paarse, rode en gele (boter) slaboontjes met als doel: malsheid en hoge productie! Wel regelmatig oogsten om de planten aan de bloei te houden…

Dit zeer oude, klimmende bonenras staat al sinds ongeveer 1930 in catalogi en is nog steeds zeer geliefd vanwege de voortreffelijke smaak en prima oogst! Jong geoogst smul je van het lekker sperzieboontje, meestal draadloos (nieuw voor die tijd!) en met al snel een klein boontje in de peul. Afgerijpt oogst je een heerlijk (bijna) rond en wit boontje, dat zacht en zalvend smelt op de tong…

Iets nieuws op je bord met een bijzonder tuinboontje: de compacte planten dragen de peulen rechtop en elke fijne peul verbergt een wonderschoon geheim: 3-4 lichtroze tuinbonen! Kleur en smaak zijn verfijnd.

Deze bonensoort is nauwelijks bekend bij ons (word je al nieuwsgierig?) en wordt in Centraal- en Zuid- Indië geteeld. Allereerst vallen de prachtige, grote, donkerrode zaden op. Ze zijn ongeveer in de vorm van een tuinboon. Eerst komt er een enorme groeispurt van de fraaie, hard groeiende klimplant en in de nazomer ontstaan uit de wonderschone, lila bloemen de enorme peulen van 25-30 cm lang en 2 cm breed. Deze kunnen jong geoogst met peul en al worden gegeten, rijper of geheel rijp eet je de zaden. Wel een poosje koken, zoals je dat bij droogbonen gewend bent. In een verwarmde kas kan de plant overwinteren, dus de teelt in een flinke kuip geeft jarenlang plezier!

Dit lage kruipplantje is kalkminnend en doet het zelfs bij snijdende, zoute zeewind. De roze lipbloempjes steken eigenwijs uit de bruine bloemhoofdjes en zijn ook bij vlinders en bijen zeer in trek. De bijna ronde tot langwerpige blaadjes zijn heerlijk in de sla of in de soep en al sinds de oudheid in trek! Alle delen van de plant zijn overigens eetbaar, de bladeren goed wassen helpt de iets bittere tannine te verwijderen. Van de bloemen en stengels wordt een olifgroene kleurstof gewonnen. Tenslotte de medicinale toepassingen: die zijn zo talrijk, dat je er (op eigen risico) mee kan experimenteren, kijk maar eens op internet of in geneeskruidenboeken…

Naast het zaad, dat als bonen wordt gegeten of geperst tot bijzondere olie (zie vervolg) geeft de plant heerlijke bladeren en stengeltjes, die aan salades, soepen, vleesgerechten etc. een heerlijke smaak toevoegen. Kweek ze als kiemgroente of (nog beter) als microgroente. “Chia Fresca” is een gezondheidsdrankje, dat ontstaat na het weken van de zaden in water of vruchtensap. De plant bloeit in ons land niet of erg laat (korte-dag-plant) en wordt daardoor vrij hoog, maar blijft wel stevig!
Achtergrondinformatie vonden we bijvoorbeeld in www.anthemis.nl:
Uit archeologisch onderzoek is gebleken dat de Salvia hispanica al 3500 jaar v.Chr. door de mens als voedsel gebruikt werd. De plant stamt oorspronkelijk uit Mexico en het zaad was vroeger het belangrijkste voedingsmiddel van de Midden-Amerikaanse bevolking. De plant behoort tot de lipbloemigen (Lamiaceae) en werd door de Azteken “Chia” genoemd. Voor de Azteken was Chiazaad het reinste “krachtvoer” ze aten de zaden om hun uithoudingsvermogen te vergroten en als medicijn. Het geroosterde zaad werd gemalen en van het meel werd een soort cake gebakken. De boodschappers konden op één hand zaad een hele dag rennen. Dit “running food” had voor het Aztekenvolk een hogere waarde dan goud en was zo belangrijk dat het zelfs als betaalmiddel diende. Vóór de Spaanse kolonisatie werd in Mexico en andere landen van Midden-Amerika meer Chia dan Maïs verbouwd. Hiervoor waren goede redenen: het zaad bevat 20% meer proteïne dan granen en de Chiabladeren werden als kruid gebruikt. Buitengewoon is, dat de uit het Chiazaad gewonnen olie uit meer dan 60% omega-3 linolenzuur bestaat, één van de hoogste percentages uit het plantenrijk.
Na de val van het Aztekenrijk raakte de Chia in de vergetelheid en werd deze alleen nog door de Mexicaans indianen op kleine schaal geteeld. Kort geleden werden de grote voordelen van het zaad opnieuw ontdekt en wordt de plant in Peru en Argentinië op grotere schaal aangebouwd. Door het hoge gehalte aan omega-3 vetzuren is Chiazaadolie een belangrijk voedingssupplement geworden en een uitstekend alternatief voor visolie. De aangenaam smakende olie is vrij van allergenen en CO2 extractie zorgt er voor dat geen belangrijke stoffen verloren gaan. Chiazaadolie heeft ontsteking- en allergie remmende eigenschappen en verbetert de elasticiteit van de huid. Een weldaad voor een beschadigde en geïrriteerde huid.
Gebruik Chiazaadolie puur of in mengsels o.a. voor de verzorging van de rijpere of droge huid, huidontstekingen, beschadigde en geïrriteerde slijmhuiden.

Van deze smaakmaker oogst je het malse, iets pittige blad. Ideaal als smaakmaker voor gemengde salades. Je kan ze in elk stadium plukken: zeer jong geplukt (als micro groente) of tot een lengte van 15 cm. Laat de groeitop in leven, de plant groeit gemakkelijk aan, steeds opnieuw zaaien kan ook, je kan bijna de hele winter door oogsten, de planten zijn opmerkelijk vorstbestendig. Tip: ook heerlijk als stamppotje!