Deze compacte Bergsteentijm is een prachtig blauw bloeiende, bijenlokkende verschijning! De (relatief) grote, opvallend paarsblauwe bloemetjes zijn goed zichtbaar boven het gewas. Deze meerjarige planten bloeien binnen 12 weken (vanaf een voorjaarszaai) en zullen na aanplanten de hele zomer een zee van blauwe bloemen geven. De zoete, muntgeur van het lichtgroene blad trekt vlinders en bijen aan. Deze uitstekende tuinplant combineert goed met andere planten op een zonnige standplaats in de border of in potten en heeft tevens uitstekende bodembedekkende eigenschappen.
De smaak is pikant en muntachtig, zowel blad als bloem is eetbaar in salades, in vlees- en visgerechten, aardappels, kruidenboter etc.

De jury van Fleuroselect prees Marvelette Blue om zijn intens paarsblauwe kleur, compacte groeiwijze en vroege bloei. Beloond voor zijn uitstekende prestaties als de nieuwe generatie Calamintha uit zaad, gaat deze blauwe schoonheid schitteren als een terechte 2016 Gold Medal winnaar.

(1978) Ouders: Humalda x coderas
Een zeer aantrekkelijke Franse aardappel: de knollen zijn ovaalrond tot eivormig, rozerood van schilkleur en het knolvlees is crèmekleurig. Ze zijn de eerste maanden het lekkerst: tamelijk vast, aromatisch en mooie zoete tinten. Kook ze in de schil, dat behoudt de smaak het best. Hoewel het blad kan worden aangetast door Phytophthora zal deze zelden of nooit de knollen aantasten.

Dit oude, Finse ras geeft zelfs onder Scandinavische omstandigheden een zeer goede oogst! We telen ze hier in Nederland ook graag, lees maar waarom...: de vorm is rond tot iets ovaal, (soms wat hoekig) met iets ingezonken ogen. Lichtbruine schil en lichtgeel knolvlees. Na koken blijkt de tamelijk vaste (tot iets bloemige) textuur met een fijne, iets zoete smaak, echt een lekkernij in warme of afgekoelde toestand!

(1949) Een Friese aardappel, die nog steeds hoge ogen gooi! Het is echt een primeurras, dat zich graag onder glas laat vervroegen. Ondanks de korte groeitijd kan je een zeer grote oogst verwachten van ovaalronde, grote knollen met lichtgeel knolvlees. De prettige, iets zoete smaak samen met een vrij vaste textuur geven het ras in de culinaire wereld een hoog cijfer, daarbij zijn ze zeer Phytophthora (aardappel) resistent!
Rungis heeft altijd een extra smakelijke kwaliteit uit het Franse schiereiland Noirmoutier en noemt ze “de lekkerste vroege, nieuwe aardappel!”. Ze groeien uitstekend bij ons in Noord-Europa maar door de zeer goede warmte- en droogtebestendigheid vind je ze ook veel in zuidelijk Europa en Noord-Afrika.

DIT RAS HEEFT EEN KORTE KIEMRUST, DUS LOOPT AL EEN BEETJE UIT!
(1973) Kweker: H.I. Bierma, kruising Bierma P584 x Désirée. Het eerste dat opvalt is de enorme oogst! In 2017 gaf dit ras de ongelofelijke gemiddelde opbrengst van 40 knollen per plant. De langovalen knollen hebben een lichtroze schil met crème knolvlees. Na koken blijkt een fijnbloemige textuur, een licht aroma met iets zoete tonen.

(2011) Ouders: Stroma x Zaailing van een Solanum phureja. Een bijzondere verschijning: warmrode schil met grote crèmekleurige vlekken rond de ogen. De knollen zijn meestal vrij klein en rond. Schrob ze schoon en kook of rooster ze met schil en al voor een prachtige aardappelschotel! De vrij vaste structuur en uitstekende, bijna zoete, boterachtige, kastanjesmaak verwennen de tong! Middentijds rijpend, Schots ras van Zela J. Doig.

(1993) Een ideale kleigrond van Duitse oorsprong, een van de ouders is Nena. Marabel houdt van vochthoudende, vruchtbare grond en geeft dan een grote oogst van ovaalronde, gele knollen met geel knolvlees. De smaak is rijk met een zoete ondertoon en de textuur vrij vast. De gladde schil completeert het plaatje: zeer populair in Duitsland en Frankrijk, maar ook in veel andere Europese landen.

(1971) Kweker: J. Vegter (Agrico)
Dit middenvroege ras is veelzijdig in gebruik door de tamelijk vaste tot iets kruimige textuur. Verwacht een grote oogst van ovaalronde knollen met lichtgeel knolvlees. De resistentie tegen ziekten is vrij groot, de aardappelziekte krijgt niet snel vat op de knollen. De smaak is zeer goed en wordt als volgt getypeerd: subtiel zoete, aardse en milde smaak met een zachte maar stevige, luchtige consistentie. Dit ras is nog steeds wereldwijd zeer populair!

Een mooie rode aardappel, zowel de schil als het knolvlees zijn rozerood. Je oogst ovaalronde, vrij grote knollen met een opvallende goede smaak: zoete aroma’s en romig bloemig. Het fijne van paarse en rode aardappels is het hogere gehalte aan bioactieve antioxidanten en beschermende carotenoïden. De heerlijk smakende Terra Rosa-knollen zijn ideaal om te koken, te bakken en te frituren. De oogst is middenvroeg, een extra vroege oogst geeft ook veel plezier, je hebt dan heerlijke baby-aardappeltjes. Goed te bewaren.

(1980) Dit ras werd ontwikkeld door G. R. Johnston en R.G. Rowberry op de Universiteit van Guelph (Canada). Ze krijgen grote, ovalen knollen, gladde schil en prachtig, geel knolvlees. De prettige, iets zoete smaak en wasachtige en sappige structuur maken dit een zeer toegankelijke aardappel voor alle bereidingstoepassingen.
Een stukje geschiedenis:
Rond 1900 vestigden zich veel Nederlanders en Belgen in de “Banana Belt” in Zuid-Ontario. Veel van deze immigranten begonnen als tuinder rond de steden van Simcoe, Leamington en Harrow langs de oever van het meer Erie. In de jaren 1950 ontstond de vraag naar een eigen ras met geel knolvlees, dat deed denken aan de aloude Europese rassen. Voor Gary Johnston begon hier de bijna 30 jaar durende ontwikkeling van de ‘Yukon Gold’ aardappel! In 1959 vertelde een van Johnston afgestudeerde Peruaanse studenten, hem over een kleine, ruwe aardappel met donkergeel knolvlees, die werd gekweekt door de inheemse gemeenschappen in zijn eigen land. In Lima was deze een delicatesse. Het wordt nu een uitdaging om de smaak te behouden, maar de opbrengst en omvang te vergroten. In 1966 maakte het ontwikkelingsteam de eerste kruising tussen Yema de Huevo, Katahdin en een Norgleam-aardappel uit Noord-Dakota. Na de 66e (!) kruising dat jaar, werd pas zaad gevormd, want het betreft hier een niet-soorteigen kruising. De naam, duidt (naast uiteraard de kleur) op de Yukon rivier.